10 ліпеня 2018 года я далучыўся да руху «нітгабераў» — празрыстых інвалідаў.
Мы стараемся спрыяць прасоўванню сацыяльных правоў “празрыстых інвалідаў”, гэта значыць такіх людзей, як я, якія пакутуюць ад інваліднасці і сур’ёзных захворванняў, якія непрыкметна звонку – адсутнасць знешняй бачнасці, якая выклікае жорсткую дыскрымінацыю нават у адносінах іншым групам інвалідаў.
Далучыцца да руху можа кожны, а для гэтага можна звярнуцца да дырэктара спадарыні Таццяны Кадучкінай:
972-52-3708001. або: 972-3-5346644.
Нядзеля-чацвер з 11:00 да 20:00 па ізраільскаму часу – за выключэннем габрэйскіх і розных ізраільскіх святаў.
Асаф Беньяміні – аўтар лістоў.
Даведайцеся больш:
пост Scriptum. 1) Ніжэй ліст, які я адправіў у кампанію “Радэт абсталяванне і сістэмы RDT Equipment & Systems”:
—– Паведамленне пераслана —–: Асаф Біньяміні < [email protected] >
да: [email protected] < [email protected] > Адпраўлена: аўторак, 16 жніўня 2022 г. у 20:57:34 GMT+3 Тэма: лісты ў “RDT Equipment & Systems” .
Кампаніі «Рэдэт абсталяванне і сістэмы».
Вітаю:
Прадмет: падазроны тэлефонны званок.
Паважаныя дамы / спадары.
Сёння, аўторак, 16 жніўня 2022 г., у 14:00 мне патэлефанавала на мой тэлефонны нумар 972-2-6427757 жанчына, якая прадставілася вашай супрацоўніцай, свабодна гаварыла на іўрыце і катэгарычна адмовілася называць сябе па імені. Паводле яе слоў, грамадскі рух, у якім я ўдзельнічаю (рух «нітгабер» — празрыстыя інваліды), нібыта замаўляў у вас тыя ці іншыя паслугі па вымярэнні. Заўважу, што на працягу ўсёй размовы я чуў, як двойчыўся кожны раз, калі гаварыў (ці магчыма гэта было зроблена наўмысна, каб мяне заблытаць?). Адзначу, што ўся гісторыя гучыць для мяне вельмі дзіўна па дзвюх прычынах:
а) Сферы дзейнасці руху «нітгабер» – празрыстых інвалідаў ніякім чынам не звязаны са сферамі дзейнасці вашай кампаніі.
б) У руху nitgaber мы ніколі не заказвалі ў вас ніякіх паслуг.
І з улікам гэтых незразумелых, а таксама падазроных абставінаў мне незразумела, чаму вы ўвогуле вырашылі зьвязацца са мной па тэлефоне.
Асаф Беньяміні,
115 Costa Rica Street,
Пад’езд А-кватэра 4,
Кір’ят Менахем,
Ерусалім,
ІЗРАІЛЬ, паштовы індэкс: 9662592.
Мае тэлефоны: дома-972-2-6427757. Маб.-972-58-6784040.
Факс-972-77-2700076.
Апублікаваць скрыптум. A) Мой ідэнтыфікацыйны нумар: 029547403. B) Мае адрасы электроннай пошты: [email protected] або: [email protected] або: [email protected] або: [email protected] або: assaf [email protected] або: [email protected] або: [email protected] або: [email protected]
2) Ніжэй ліст, які я адправіў у “Цэйрым Баарым” (на іўрыце: рух “спальваючы маладых людзей”):
Прывітанне руху “Цэйрым Баарым”:
Ніжэй прыводзім паведамленне ад імя спадарыні Таццяны Кадачкінай з руху “ніцгабер”.
Тэма: рух “нітгабер” (“празрыстыя” інваліды)
Каля дзесяці гадоў таму я, Хам, заснаваў рух «нітгабер» за «празрыстых» інвалідаў. Інваліды з высокім адсоткам інваліднасці і непрацаздольнасці, але не абмежаваныя ў перамяшчэнні.
Мой рух налічвае і прадстаўляе каля 1300 чалавек з усёй дзяржавы ІЗРАІЛЬ, якія маюць інваліднасць ад 75% да 100%, непрацаздольныя, якія не маюць інваліднасці або маюць патрэбу ў павышэнні працэнта інваліднасці . Рух дазваляе гэтым людзям знайсці ўсе свае правы па ўсёй дзяржаве ІЗРАІЛЬ, а таксама аказваецца пэўная фінансавая падтрымка тым, хто найбольш мае патрэбу.
Наш рух змагаецца за даступнае дзяржаўнае жыллё і належныя ўмовы жыцця для вышэйзгаданай групы насельніцтва. Многія непрацаздольныя інваліды, якія маюць 75-100% інваліднасці, але не абмежаваныя ў руху, жывуць у жаласных умовах.
Яны не атрымліваюць тых жа льгот, якімі карыстаюцца пенсіянеры, якія таксама атрымліваюць надбаўку да даходу. Гэта значыць, яны не маюць скідак на набыццё лекаў, скідак на аплату электраэнергіі і падатку на нерухомасць, скідак на праезд у грамадскім транспарце і дапамогі на аплату жылля, як пенсіянерам, яны не маюць права на субсідыі на ацяпленне/ахалоджванне і інш. . Іншымі словамі, яны практычна не маюць права на ніякія льготы, нягледзячы на цяжкую сітуацыю. Акрамя таго, яны таксама не маюць права на дзяржаўнае жыллё, нягледзячы на цяжкія ўмовы, у якіх яны жывуць кожны дзень.
Існуе прынцыповая розніца паміж рознымі інваліднасцямі, і мы лічым, што так быць не павінна!
Інвалід з абмежаванымі магчымасцямі перамяшчэння, які мае права на дзяржаўнае жыллё і атрыманне дапамогі пры аплаце жылля ў памеры ад 3000 да 3900 новых шекеляў у месяц.
Акрамя таго, інваліды з абмежаванымі магчымасцямі мабільнасці атрымліваюць большыя дапаможнікі, чым інваліды, прадстаўленыя рухам, дзякуючы дадаткам да базавай дапамогі, якая ўключае, сярод іншага, спецыяльныя паслугі, дапаможнік за мабільнасць і спадарожнікаў і многае іншае.
у такой сітуацыі памер гэтых дапаможнікаў дасягае 15 000-17 000 шекелей у месяц. Але ў адрозненне ад гэтага, інваліды, прадстаўленыя рухам, якія не маюць абмежаванняў у мабільнасці, маюць інваліднасць 75%-100% і непрацаздольныя, атрымліваюць толькі 3211 новых шекеляў у месяц чыстымі!
З гэтага вынікае, што гэтая група з’яўляецца самым бедным і неабароненым насельніцтвам у Дзяржаве ІЗРАІЛЬ!!!
За гады сваёй дзейнасці я сустракаўся са шматлікімі чыноўнікамі з розных партый у Кнэсеце (парламенце ІЗРАІЛЯ) і ў розных урадавых міністэрствах.
Але, на жаль, ужо каторы дзясятак гадоў руху так і не ўдаецца прасунуць прапанову, якая дазволіла б неабмежаваным у перамяшчэнні інвалідам, якія маюць 75-100% інваліднасці і непрацаздольным, атрымаць дзяржаўнае жыллё, або хаця б павялічыць памер дапамогі пры найме кватэры і хаця б крыху палепшыць жыллёвыя ўмовы.
У сувязі з вышэйсказаным, я, Таццяна Кадучкіна, старшыня руху «нітгабер» (празрыстыя інваліды),
Я хацеў бы сустрэцца з вамі, каб прасунуць гэты праект і дапамагчы гэтым людзям жыць больш годным і правільным жыццём.
З благаслаўленнем і вялікай надзеяй Таццяна Кадучкіна, старшыня руху «нітгабер» (празрыстыя інваліды).
Тэлефон 1: 972-52-370-8001. Тэлефон 2: 972-3-534-6644.
Ніжэй прыводзіцца паведамленне, якое я пакінуў для члена Кнэсета (Ізраільскага парламента) Мосі Раза, з якім я прыбыў на сустрэчу з ім у Кнэсеце. Я прыйшоў на сустрэчу ў аўторак, 20 красавіка 2021 г., у 13:30.
20.04.2021 г
Прывітанне дэпутату Кнэсета Мосі Разу.
Прадмет: Кватэрная праблема для інвалідаў.
Паважаны спадар.
Ніжэй прыведзены шэраг пытанняў, звязаных з людзьмі з абмежаванымі магчымасцямі і з псіхічнымі адхіленнямі (да якіх я таксама ўваходжу), якія я хацеў бы падняць перад вамі.
Мне было б цікава даведацца, у якой ступені вы здольныя прасоўваць гэтыя праблемы і/або ўносіць тэрміновыя змены ў заканадаўства, каб палепшыць наша становішча, умовы нашага лячэння і нашы шанцы на выжыванне і інтэграцыю ў грамадства.
Я зазначу, што з мінулага досведу я даведаўся, што на сустрэчах такога тыпу мне перад прыездам скажуць, што мне будзе дадзены дазвол выступіць, каб падняць пытанні, пра якія я хачу выказацца – аднак на самой сустрэчы я не дазволяць гаварыць нават на адну секунду – і калі я паспрабую гаварыць, крый Божа гэта будзе аўтаматычна расцэнена як вельмі сур’ёзнае “парушэньне”, і таму ахоўнікі накінуцца на мяне і вельмі агрэсіўна выганяць – і гэта нават калі ў гэтым няма патрэбы і калі зусім непатрэбна, а таксама тады, калі абсалютна ясна, што ніякай «небяспекі» я нікому не ўяўляю.
І ведаючы гэтую рэчаіснасць, я перадаю табе гэты ліст – на ўсялякі выпадак і на гэты раз так будуць паводзіць сябе ў адносінах да мяне. Мабыць, сам факт таго, што я наважваюся закрануць бяду інваліднай супольнасці, трактую як вельмі сур’ёзную пагрозу – хаця для мяне зусім незразумела, каму і чым гэта пагражае. Пакідаю вас і супрацоўнікаў вашага офіса з гэтым лістом – я не вярну яго да сябе.
А цяпер падрабязнасці саміх тэм:
1) Праблема фінансавання/аплаты арэнды – шмат гадоў таму было вызначана (і незразумела кім – але, напэўна, тым ці іншым дзяржаўным чыноўнікам), што інваліды, якія жывуць у грамадстве, маюць права на дапамогу ў памеры 770 шэкеляў у месяц для аплаты арэнды. Як мы ведаем, у апошнія гады ў Дзяржаве Ізраіль назіраецца вельмі значны рост коштаў на кватэры – і ў выніку, вядома, таксама значна вырасла арэндная плата. Аднак памер дапамогі ў 770 шекеляў, які быў вызначаны шмат гадоў таму цалкам адвольна, без усялякіх тлумачэнняў і логікі, не абнаўляецца. На жаль, нават пасля вялікай перапіскі (а гаворка ідзе як мінімум пра некалькі тысяч, а то і дзясяткаў тысяч лістоў, і, на жаль, для аўтара гэтых слоў, гэтыя лічбы зусім не празмерныя), якія былі накіраваны ўсім магчымым бакам: Міністэрству будаўніцтва і жыллёва-камунальнай гаспадаркі і яго розным галінам, іншым урадавым міністэрствам, такім як Міністэрства фінансаў і прэм’ер-міністр Офіс, шмат журналістаў, зь якімі асабіста размаўляў аўтар гэтага дакумэнту, шмат юрыстаў і нават сьледчыя ўправы і амбасады замежных краінаў — нічога не дапамагае — і ў выніку сумы дапамогі не абнаўляюцца, многія інваліды кідаюцца ў вуліцы і знаходзяць там сваю смерць ад голаду, смагі ці холаду зімой і, як варыянт, ад цеплавога ўдару або абязводжвання летам. Варта адзначыць, што арганізацыі па эксплуатацыі правоў, такія як аб’яднанне “Ядзід” (як вядома, быў зачынены некалькі месяцаў таму), або клінікі юрыдычнай дапамогі ва ўніверсітэтах і каледжах, з якімі таксама кантактуе аўтар гэтага артыкула, ніколі не могуць дапамагчы, і прычына гэтага простая: сума дапамогі ў памеры 770 шекеляў прадастаўляецца ў адпаведнасці з законам, і арганізацыі па эксплуатацыі правоў могуць дапамагчы толькі ў адпаведнасці з існуючым законам, і адзіны адрас у выпадках, калі неабходныя змены ў заканадаўстве, як вядома, Кнэсет. Але тут сітуацыя толькі ўскладняецца: як мы ведаем, на працягу вельмі доўгага перыяду больш за два гады няма дзеючага ўрада, а Кнэсет і Дзяржава Ізраіль знаходзяцца ў стане фактычна бесперапыннага пераходнага ўрада. Прамым і разбуральным вынікам гэтай сітуацыі з’яўляецца адсутнасць магчымасці ўнесці істотныя папраўкі ў закон, якія тэрмінова неабходныя – некаторыя з якіх я падрабязна апісваю тут. Варта адзначыць, што нават калі Кнэсет і ўрад дзейнічалі на просьбы аўтара гэтых радкоў, а таксама на запыты арганізацый інвалідаў і многіх іншых партый адносна памеру дапамогі членам Кнэсета, яны былі аўтаматычна накіраваныя ў арганізацыі па выкарыстанню правоў – і гэта нават пры тым, што самі члены Кнэсета добра ведаюць, што ў дадзеным выпадку адрасам не могуць быць арганізацыі па выкарыстанню правоў, а толькі яны самі.
2) Зносіны з арэндадаўцамі – ёсць шмат выпадкаў, калі людзі з абмежаванымі магчымасцямі адчуваюць цяжкасці ў перамовах з арэндадаўцам па прычынах, звязаных з іх хваробай або інваліднасцю. У такіх сітуацыях сацыяльныя работнікі павінны выступаць у якасці пасярэднікаў – і вельмі вялікая частка сацыяльных работнікаў не можа ўзяць на сябе гэтую ролю ў кожным выпадку. Больш за тое: значнае скарачэнне працоўных месцаў сацыяльных работнікаў у апошнія гады ў спалучэнні з цяжкімі ўмовамі працы, нізкай аплатай працы, неадэкватным абыходжаннем з боку сем’яў пацыентаў, якія ў многіх выпадках лічаць іх несправядлівымі
3) Сродкі аплаты пацыентаў – бываюць сітуацыі, калі чалавек пераязджае жыць у супольнасць пасля доўгага перыяду знаходжання ў бальніцы і без жыццёвых звычак, якія лічацца нарматыўнымі, напрыклад, хадзіць на працу, браць на сябе адказнасць за кіраванне сваім жыццём і г.д. Вельмі часта патрабаванні, якія ставяцца ў якасці ўмовы для падпісання дагавора арэнды, такія як падпісанне гарантыйнага чэка, невыканальныя для людзей на дадзеным этапе іх жыцця.Многія схемы лячэння і рэабілітацыі, якія існавалі ў мінулым (у адной з якіх аўтару гэтага дакумента была дапамога каля 26 гадоў таму, калі ён пакідаў бальніцу для пражывання састарэлых), закрылі або значна скарацілі аб’ём сваёй дзейнасці ў апошнія гады – тое, што можа прадухіліць рэабілітацыю людзей, якія на гэтым этапе свайго жыцця не змогуць рухацца наперад без гэтых неабходных тэрапеўтычных і рэабілітацыйных сродкаў.
4) Праблема рэгулявання – сёння існуе поўны дысбаланс абавязкаў і правоў уласнікаў кватэр з аднаго боку і наймальнікаў кватэр з другога. Ёсць шмат законаў, якія абараняюць арэндадаўцаў ад тых ці іншых злоўжыванняў тэрмінамі арэнды з боку арандатараў. З іншага боку, няма законаў, накіраваных на абарону людзей, якія жывуць у кватэрах, ад эксплуатацыі з боку арэндадаўцаў – і ў выніку скандальныя, драконаўскія, а часам нават незаконныя пункты можна знайсці ў многіх дагаворах арэнды – і няма законаў накіраваныя на абарону наймальнікаў гэтых кватэр, якіх прымушаюць падпісваць гэтыя дамовы. У многіх выпадках,
Безумоўна, гэта праблема насельніцтва
Аднак варта ўлічваць, што мець справу з арэндадаўцамі ў такіх сітуацыях, натуральна, складаней для абяздоленых груп насельніцтва, такіх як інваліды або хворыя.
5) Цяжкасці ў інфармаванні – існуюць значныя цяжкасці, калі справа даходзіць да ўзняцця згаданых цяжкасцяў і выкрыцця іх на публічнай арэне з мэтай унясення неабходных неабходных выпраўленняў. Цяперашнія прыярытэты розных СМІ, якія амаль не цікавяцца тэмай, раздробленасць сярод арганізацый інвалідаў, нежаданне многіх элементаў грамадства, у якім мы жывем, браць актыўны ўдзел у спробах выправіць і палепшыць сітуацыю – усё гэта абцяжарвае і вельмі ўскладняе намаганні па павышэнню дасведчанасці грамадскасці аб гэтых праблемах такім чынам, што прымусіць членаў Кнэсета ўнесці неабходныя папраўкі ў заканадаўства замест таго, каб працягваць ігнараваць і нічога не рабіць. Яшчэ адна цяжкасць існуе, калі справа даходзіць да павышэння рэкламнай кампаніі:
6) Час чакання лячэння – ёсць шмат выпадкаў, калі людзі, якія да пэўнага этапу свайго жыцця наогул не мелі патрэбы ў дапамозе службаў псіхічнага здароўя, але ў выніку цяжкіх жыццёвых абставінаў або траўматычнай або цяжкай падзеі таму ці іншаму патрэбна дапамога прафесіянала ў галіне псіхічнага здароўя – і, вядома, у многіх выпадках гэта часовая або аднаразовая дапамога, а не хранічная. Сёння тэрміны чакання лячэння або псіхалагічнай дапамогі вельмі доўгія – і ў выніку адсутнасці своечасовай дапамогі стан людзей можа неапраўдана пагоршыцца. Інвеставанне дадатковых рэсурсаў у дзяржаўную сістэму псіхічнага здароўя, безумоўна, можа змяніць сітуацыю. Трэба памятаць, што нават з эканамічнага і бюджэтнага пункту гледжання ў такіх паводзінах няма ніякай логікі: калі людзі
7) Лячэнне зубоў – Як вы ведаеце, у Дзяржаве Ізраіль чалавек, які мае патрэбу ў лячэнні зубоў, амаль заўсёды звяртаецца да прыватных лекараў – і гэта адбываецца таму, што дзяржаўная сістэма аховы здароўя ў цяперашні час не дае адказу ў гэтай галіне. Варта адзначыць, што людзям з псіхічнымі адхіленнямі, а таксама людзям з абмежаванымі магчымасцямі ў цэлым, чый фінансавы стан вельмі цяжкі ў паўсядзённым жыцці, нават без сувязі з лячэннем зубоў, становіцца яшчэ цяжэй атрымаць такое лячэнне, калі і калі гэта неабходна. Спалучэнне сур’ёзных псіхічных праблем і сур’ёзнага эканамічнага бедства прыводзіць да таго, што гэтыя людзі сутыкаюцца з разбітым карытам і поўным тупіком, калі неабходная, а часам і тэрміновая стаматалагічная дапамога. Трэба ўлічваць, што сёння, па сутнасці, няма
8) Зоны шпіталізацыі – чалавек, які ў цяперашні час мае патрэбу ў масіраваным псіхіятрычным лячэнні ў дзяржаўнай бальніцы або клініцы, можа атрымаць яго толькі ў клініцы або бальніцы, якая знаходзіцца побач з месцам яго пражывання. Бываюць выпадкі, калі пацыенты па тых ці іншых прычынах аддаюць перавагу лячыцца ў іншай клініцы – неабавязкова той, якая знаходзіцца побач з месцам іх пражывання. Пацыентам павінна быць прадастаўлена свабода выбару – і пацыенту, які не задаволены лячэннем у пэўнай клініцы або бальніцы, павінна быць прадастаўлена магчымасць пераехаць у іншую клініку або бальніцу. У цяперашні час такая магчымасць даецца ва ўсіх іншых галінах медыцыны – і няма ніякіх прычын адмаўляць свабоду выбару месца лячэння толькі ў галіне псіхічнага лячэння. Больш за тое: такая свабода выбару, калі яе даць,
9) Дасведчанасць насельніцтва – насельніцтва ў цэлым часам выказвае значнае супрацьдзеянне, калі справа даходзіць да лячэння псіхічнага здароўя, якое праводзіцца ў раёне пражывання людзей – тое, што вынікае з недастатковай дасведчанасці і непрызнання гэтай сферы – і без якіх-небудзь практычнае або лагічнае абгрунтаванне. Зніжэнне супраціву і нежадання насельніцтва з дапамогай адпаведнай сістэмнай інфармацыйнай сістэмы можа, безумоўна, палегчыць жыццё пацыентаў і пацыентаў, жыццё якіх у любым выпадку вельмі цяжкае з-за хваробы і інваліднасці. Адсутнасць інфармаванасці ў грамадстве, у якім мы жывем, выклікае выпадкі пярэчанняў жыхароў супраць адкрыцця інтэрнатаў або лячэбных збудаванняў побач з месцам іх пражывання, што прыводзіць да значных затрымак з адкрыццём гэтых аб’ектаў, а часам нават да прадухілення іх адкрыцця пасля судовых іскаў жыхароў. Больш за тое: ёсць даволі шмат выпадкаў, калі адбываецца наўмыснае прыгнятанне насельніцтва ў адносінах да гэтых медыцынскіх устаноў, калі яны знаходзяцца ў раёне свайго пражывання – і вельмі магчыма, што павышэнне інфармаванасці насельніцтва можа прывесці да значнага зніжэння колькасць гэтых выпадкаў.
З павагай,
Асаф Беньяміні,
115 Costa Rica Street,
Пад’езд А-кватэра 4,
Кір’ят Менахем,
Ерусалім,
ІЗРАІЛЬ, паштовы індэкс: 9662592.
Мае тэлефоны: дома-972-2-6427757.
Маб.-972-58-6784040.
Факс-972-77-2700076.
пост Scriptum. 1) Мой ідэнтыфікацыйны нумар: 029547403.
2) Мае адрасы электроннай пошты: [email protected]
або: [email protected]
або: [email protected] або: [email protected] або: [email protected] або: [email protected]
або: [email protected]
3) Рамкі лячэння, у якіх я знаходзіўся да 16 сакавіка 2021 г. (з-за пастаянных скарачэнняў і скарачэнняў бюджэтаў на ахову здароўя і сацыяльнае забеспячэнне і адсутнасці лячэння гэтых праблем у адсутнасць дзеючага ўрада або Кнэсета) я застаўся, хранічна хворы з вельмі сур’ёзнымі захворваннямі і праблемамі без якой-небудзь адпаведнай базы лячэння. Усе мае спробы знайсці адпаведную лячэбную базу для яе я магу абапірацца на гліняныя гаршкі – і невядома, колькі працягнецца гэтая катастрафічная сітуацыя):
Аб’яднанне “Рэут”-Хостэл “Авівіт”,
Ха Авівіт, 6, вул.
Кір’ят Менахем,
Ерусалім,
Ізраіль, паштовы індэкс: 9650816.
Тэлефоны офісаў інтэрната:
972-2-6432551. Або: 972-2-6428351.
Адрас электроннай пошты інтэрната: [email protected]
Сацыяльны работнік з брыгады інтэрната, з якой я быў
кантакт: Ошрат-972-50-5857185.
4) Сямейны лекар, у якога я назіраюся:
Доктар Брэндон Сцюарт,
«Клалит Хелс Сервисиз» – клініка «тайелет»,
Данііла Яноўскага, 6, вул.
Ерусалім,
ІЗРАІЛЬ, паштовы індэкс: 9338601.
Тэлефоны кабінетаў клінікі:
972-2-6738558. Кабінет паліклінікі
нумар факса: 972-2-6738551.
5) Падрабязная інфармацыя аб рэгулярных леках, якія я прымаю:
- Псіхіятрычныя прэпараты:
А.Сероквель-
2 таблеткі па 300 мг кожны вечар.
B.Tegretol CR-
400 мг – кожную раніцу. 400 мг – кожны вечар.
C .Effexor-
150 мг – кожную раніцу. 150 мг – кожны вечар.
- симвастатин-
10 мг кожны дзень увечары.
6) Ніжэй прыведзены спіс медыцынскіх праблем, ад якіх я пакутую:
- Псіхічнае захворванне – кампульсіўны сіндром ОКР, а таксама захворванне, якое вызначаецца як шыза-афектыўнае засмучэнне
- Псарыятычны артрыт.
- Неўралагічная праблема, вызначэнне якой незразумела. Асноўныя сімптомы праблемы: прадметы, якія незаўважна падаюць з маіх рук, галавакружэнне, страта адчувальнасці ў некаторых месцах далоняў і пэўныя праблемы з раўнавагай і паставай.
- Хранічная кіла дыска ў спіне ў пазванках 4-5 – якая таксама распаўсюджваецца ў ногі і абцяжарвае хаду.
- Сіндром раздражнёнага кішачніка.
- Пачатак прыкмет кардыялагічнай праблемы з апошняга месяца (пішу гэтыя словы ў чацвер, 22 сакавіка 2018 г.). На момант напісання гэтых радкоў сутнасць праблемы застаецца незразумелай, што выяўляецца ў болях у грудзях на працягу большай часткі дня, цяжкасцях з дыханнем, а таксама з размовай.
- Значнае паслабленне зроку, якое пачалося каля паўгода таму (пішу гэтыя словы ў панядзелак, 19 красавіка 2021 г.).
7) Дадатковыя асабістыя дадзеныя: Узрост: 48.
Сямейнае становішча: халасты. Дата нараджэння: 11.11.1972 г.
